Yazılarım 

Kapitalizm mutluluğun sınırlarını çiziyor. Dünyada mutlu olmayı amaç edinen insanların önüne tonlarca geçici tatmin aracı koyuyor.

Buyuranlar dünyada günden güne hortluyor. Güç odaklı anlayışlar, gerçek gücü görmezden gelenler ve sadece küçük bir azınlığın geleceğini...

Yaşamın hızı, sözlerimizin önüne geçti...

İçimizdeki sevgi ölünce...

Dünyanın kalbini yorduk. Bu gezegenin evrene ait bir ruhu olduğunu görmezden geliyoruz!

Açsanız ve insanlar bilginin, doğrunun arayışı içinde olmadan sadece güç için,

Günler günlerin, aylar ayların, yıllar yılların, bir ömrün, bir hayatın devamıdır.

Dili tutulmuşlar, gözleri bağlı, elleri tutuklu, yol iz bilmeyenler. Yüreklerine kulak verdiklerinde ruhsuz dünyanın bir köşesinde...

Özgür insan saklanacak ve aklanacak bir şeyi olmadığını bilir. O, vicdanından başkasını yanına yaklaştırmaz. Yaşanan birçok şey özgür...

Çaresizlik eşittir yalnızlık. Ve umudun adı beklemek...

Şuna değinebilirim. Bireyin ve bireyselliğin etkisi ve önemi konusunda bakış açımızı geliştirmeliyiz.

Sevgi, en değerli duygumuzdur. Doğanın bağından gelen çiçek ve toprak kokusu, her şeyin sevgiye layık olduğunu bizlere söylüyor. Can Ezgin