Yazılarım 

Ey şehirlere hükmeden tanrılar! Zincirleri bırakın ve sıradan bir insan olmayı göze alın. Biz insanlar da tanrı olma emelinden vazgeçelim.

Dünyanın sahipsiz olmadığını düşünenlerdenim. Ateş çemberi içinde aslan terbiyecileri, kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyor...

Neye elimizi attıysak, elimizde kaldı. Belki de bunun böyle olmasını istiyorduk; bizim dışımızda şekillenmeye devam...

Kendi kendine zarar verenler deli, başkasına ya da çevresine zarar verenler suçlu. Bir delinin düzenini yıkmaya kalkan,

"Zifiri karanlık, ay görünmüyor gökyüzünde. İnsanlara küsünce çekip gitmiş diyorlar. Gökdelen boyunda dalgalar...

Uzun ve zahmetli yolculuklara çıktığımızda, gerçeğin rüzgârıyla yol almaya başlarız. Bu yolculuklarda,

Biz, bireyin gücü konusunda bakış açısı geliştirmiş bir toplumun üyeleri değiliz.

Yanlışların çocuğu, doğruların efendisi öznenin varlığı ile mümkün hale geliyor. Can Ezgin

Bölünmüşlük, önce zamanı keşfettik. Sonra yelkovan ve akrep ile mekanlar içindeki dünyalar bölündü.

Değişiyor, dünya değişiyor. Buna bağlı olan yaşam şeklimizde değişiyor!

Karanlığa bulaşmış kötülüğü kim inkâr edebilir?

Tiyatro, sosyal hayatın gerçeklerini sahneye taşıdığı gibi aynı zamanda bir sanat dalıdır.